2024 թվականի վերջին մի քանի լրատվական միջոցներին տրված հարցազրույցների ընթացքում հայտարարել էի, որ 2025 թվականը տնտեսական աղետի տարի է լինելու։

Ես ձեզ հետ եմ` օգնելու համար և առաջնորդելու: Անտեսանելի բարի ուժերը ձեր ճակատագիրը իրենց ձեռքն են վերցրել:

Նայեա՛ց, Տէ՛ր բարերար, ողորմութեամբ Քով յերկրպագուս եւ ի փառաբանիչս անուանդ Քում սրբոյ: Տէ՛ր զօրութեանց, խաղաղացո՛ զանձինս մեր յամենայն սատանայական խռովութեանց եւ յաշխարհական զբօսանաց:

Ջիդդայում (Սաուդյան Արաբիա) մարտի 11- ին ԱՄՆ- ի և Ուկրաինայի բանակցություններից հետո ԱՄՆ- ի պետքարտուղար Մարկո Ռուբիոն վստահություն էր հայտնել, որ հրադադարի մասին համաձայնագիրը կարող է կնքվել «մի քանի օրվա ընթացքում»: Այսօր մարտի 24- ն է, անցել է արդեն գրեթե երկու շաբաթ, և ի՞նչ՝ կնքվե՞ց առաջարկված թեկուզ 30- օրյա զինադադարի վերաբերյալ համաձայնագիրը…

Ո՞վ է երկրին տեր կանգնելու, կորցրածը ետ բերելու: Նա՝ ով սգավոր է, թևաթափ, հուսահատ, հոռետես ու գլխիկո՞ր, թե նա, ով ապրել է ուզում, ով ապրել գիտի, լավատես է, պատրաստ երկրին տեր կանգնելու: Ծայրահեղություն, այսօր ժպտացող հայը թուրք է, ո՞վ է թուրքը, նա, ով ի հեճուկս թուրքի ուզում է ապրե՞լ: Հայի ո՞ր տեսակն է թուրքին ցանկալի, կոտրված հա՞յը, թե՞ կռվող հայը:

Այսօր դիտել եմ քպ խմբակի մի կին պատգամավորուհու հարցազրույցը, որտեղ նա պատմում էր Գյումրիում իր նախընտրական բուկլետախեղդի մասին։

Ադրբեջանական SOCAR-ը մուտք է գործում Իսրայելի գազային շուկա՝ ստորագրելով համաձայնագիր BP-ի և NewMed-ի հետ Իսրայելի ջրային տարածքներում գազի հետախուզում իրականացնելու վերաբերյալ։ Սա SOCAR-ի առաջին միջազգային հորատման նախագիծն է, որի իրականացումը նախկինում հետաձգվում էր «Հեզբոլլահ»-ի հետ հակամարտության պատճառով...

Նիկոլենք իրոք խուճապի մեջ են, և դրա հերթական վկայությունն ԱԺ հայտարարությունների ժամին էր, երբ ՔՊ-ական Ալեքսանյան Վահագը, Ղազարյան Ալխասը, Ստեփանյան Լիլիթը, Մինասյան Լիլիթը, Պալյան Էմման, վերջում էլ Կոնջորյան Հայկոն կպան թեմային ու սկսեցին ՍարիԳին գովերգել հենց ԱԺ ամբիոնից...

Քանի որ ստանձնել եմ՝ շարունակեմ, որովհետև ժամանակն անցնում է, և ես ավելի եմ համոզվում, որ ժողովուրդն ինքն իրենով ոչ կրթվում է, ոչ դուրս է գալիս մոլորություններից, ոչ էլ զարգանում է, եթե նրա համար պայմաններ ստեղծող չկա. նրան երեխայի պես ձեռքը բռնող և սովորելու տանող առաջնորդություն չկա, և ինչպես տեսնում ենք, նրանք, ովքեր պատասխանատու են հանրության այս հոգեմտավոր աճի համար՝ հոգևոր դասն ու մտավորականությունը, ուսուցիչներն ու դասախոսները, քաղհասարակությունն ու հանրային գործիչները, վաղուց իրենք ունեն այս առաջնորդության կարիքը:

Շատ մի՛ նեղվեք, իրանք փեխբուրտիով են հաղթել։